Í Cordóba

CordóbaJaeja, thá er ég staddur í Cordóba, fer med rútu í kvold til Mendoza. Cordóba er aedi, og hér er ég ad uppgotva hvad Argentínumenn eru grídarlega gestrisnir og vingjarnlegir. Sat vid hlidina á manni á bekk á Plaza San Martin í gaer og thrátt fyrir ad vid toludum hvorugir tungumál hvors annars spjolludum vid med handahreyfingum og "Spanglish" í ábyggilega hálftíma. Hér eru 7 háskólar, fullt af stúdentum, fullt af borum og klúbbum. Enda hef ég djammad oll kvoldin hérna, mismikid thó. Var bodid í heimahús í argentínskt Asado grill og skemmti mér konunglega. Thetta er sennilega paradís alpha karlmannsins. Ódýr bjór og ódýrar steikur. Og fallget kvenfólk sem kippir sér ekkert upp vid thad ad thad sé hrópad og flautad á eftir theim thegar thaer labba fram hjá hópi af argentínskum testósterón trollum. Their eru bara typiskir latino menn byst eg vid. Kann ekki thetta.

Er samt ad venjast thvi ad fadma folk og kyssa thad a kinnina vid fyrstu kinni.

Stereotypa Argentinu-búa er imynd snobbadra evropu-wannabe-a, med risa ego, stolt og karlmennsku. Thetta er kannski ad einhverju leiti satt. Argentína faerdi heiminum hjartathraedinguna, kúlupennann og Maradona t.d. Their segja ad vilji Argentinumadur drepa sig tha stokkvi hann af eigin ego-i. En thratt fyrir ad Argentina se enn a okkar maelikvarda karlaveldi, tha breytist thad hratt. 40% vinnuaflsins eru konur, og 30% thingmanna eru konur. Thetta er talsverdur árangur thegar tekid er tillit til thess ad medaltalid í Sudur-Ameríku er 12%. Thetta má sennilegast rekja aftur til Evitu sjálfrar, sem ad var theirra Bríet hvad réttindi kvenna vardar.

Held ad naest á dagskrá sé ad finna góda Parillu og fá mér middegisverd!

Chau!


Heitt, heitt, heitt!

Vid í Villa GesellJaeja, aetla enn og aftur ad reyna ad blogga. Erfitt í landi sem heldur ad thad sé fullegt bodlegt ad bjóda upp á netkaffihús med 486 vélum og ISDN tengingu. Nú er ég búinn ad vera hér í 10 daga eda svo og líkar bara mjog vel. Thetta er miklu vestraenna en mig grunadi, en thó tek ég eftir breytingu thegar ég er kominn núna nyrst í Argentínu. Er semsagt í Iguazú, vid fossa sem eru engu líkir. Thetta er mikill túristastadur, á landamaerum Paraguay, Brasilíu og Argentínu. Fór einmitt í dagsferd til Brasilíu í gaer og baetti thar med einum stimpli í vegabréfid. Kom hingad í gaer eftir 16 tíma rútuferd, sem leid thó mjog hratt enda hef ég aldrei kynnst odru eins. Fyrsta flokks thjónusta alla leid, saeti sem breyttust í rúm, thríréttud máltíd og morgunmatur, kaffi og viský eftir matinn og ég veit ekki hvad og hvad. Kannski madur myndi nenna ad taka rútuna á milli stada heima ef ad thetta vaeri svona. Og midinn kostadi 200 ARS, eda 4000 ISK sirka. Hér kostar líka sígarettupakkinn 60 - 70 kr. Fram ad thví var ég í Buenos Aires, ad skoda thessa frábaeru borg sem er svona eins og hraerigrautur latin og evrópskra áhrifa, arkitektúrs og menningar. Tvímaelalaust med skemmtilegri borgum, menning á hverju strái, útitónleikar, leikrit, fólk ad dansa tangó á torgunum og aragrúi fallegra garda, gódra veitingastada og naeturlíf á heimsmaelikvarda (skilst mér, hef lítid sem ekkert djammad ad rádi, aetla samt út í kvold!). Ad fara á alvoru Parilla og fá sér góda steik er engu líkt. 

Um helgina var ég svo í strandbaenum Villa Gesell, thar sem fjolskylda Maríu á hús. Fór thangad med henni og tveim vinkonum hennar, skemmtum okkur vel, bordudum Rabas (svona calamari daemi) og aedislega sjávarrétta Paellu og lágum á strondinni thar sem mér tókst ad brenna aftur. Hvad vard um Ingimar sem brann aldrei? Jú, hann fór ad vinna innivinnu og sá ekki sól í marga mánudi. Er samt ad verda brúnn og mjór smám saman. Labba thvílíkt mikid hérna og borda heilsusamlega, og hef held ég grennst um allavega fimm kiló frá komu.. Mikid af thví samt sennilega vatn bara.

Naest á dagskrá er svo ad fara til Cordóba, naest staerstu borgarinnar hér. Thadan kannski til San Luís, og svo thann fimmtánda aetla ég med Maríu og Ana Laura vinkonu hennar til vinhéradsins Mendoza. Thad verdur vonandi aedi. 

Jaeja, aetla ad fara ad koma mér og leyfa odrum ad komast ad, hlakka til ad sjá ykkur oll! 


Blađamađur kann ekki íslensku

"Ţegar Alizee Poulicek var spurđ spurningar um framtíđarvonir sínar reyndi hún fyrst ađ svara á ţví tungumáli en sagđi síđan á frönsku: „Ég skyldi ţetta ekki. Viltu endurtaka spurninguna?" Viđ ţađ ókyrrđust áhorfendur í salnum og sumir púuđu."

Hundrađkall í verđlaun handa ţeim gesti er kemur auga á augljóa stafsetningarvillu í ţessum texta!

Ţessi fćrsla verđur tekin út um leiđ og búiđ er ađ laga villuna á vefnum. 


mbl.is Ungfrú Belgía kann ekki flćmsku
Tilkynna um óviđeigandi tengingu viđ frétt

Kalifornískun

hank_picÓ, ţađ jafnast ekkert á viđ ađ enda helgina upp í sófa í félagsskap gosflösku, snakks og sjónvarpsskjás. Ţynnkan eftir laugardagskvöldiđ vonandi horfin og sjónvarpiđ fullkomin leiđ til ađ taka hugan frá ţeirri stađreynd ađ ţađ er heil vinnuvika framundan.

Nýlega byrjađi Skjár einn ađ sýna ţćttina Californication á sunnudagskvöldum. Ţađ er gott ţví ađ eftir ađ Top Gear og Boston Legal hćttu hafa sunnudagskvöldin veriđ hálf ónýt hjá mér. Ţessir ţćttir eru náttúrulega bara snilld. Mulder sjálfur, David Duchovny sýnir góđa takta sem Hank, rithöfundur sem ţjáist af alvarlegum sjálfsmyndarvandrćđum sem hann leysir međ áfengi, dópi og kynlífi. Glöggir áhorfendur kannast svo eflaust viđ Madeline Zima í hlutverki Lolitu-týpunnar Miu Gross, sem síđast sást sem lítil stelpa í ţáttunum um barnfóstruna Fran Fine. Ekki svo saklaus lengur.

Heimur versnandi fer, og hreinskilni Hanks, sem segir ţađ sem honum sýnist og gerir ţađ sem honum sýnist er hreint út sagt hressandi. Hann gefur skít í samfélagiđ í kring um hann og einbeitir sér ađ ţví ađ fullnćgja villimannslegum hvötum sjálfs síns. Hann er reyndar stórskemmdur og sennilega ţunglyndur, og er búinn ađ brenna allar brýr ađ baki sér, en virđist ná ađ halda sér nokkuđ heilum. Vinsćldir ţáttanna felast ađ mínu mati í ţví ađ Hank er allt sem viđ vildum ađ viđ gćtum leyft okkur ađ vera. Nútíma hippi sem gefur skít í kerfiđ og veđur í konum.

Ţetta er fínn endir á helginni. Svo tekur raunveruleikinn viđ.



Klukk

Jćja, Einar Elí selfyssingur og samstarfsmađur á Blađinu klukkađi mig. Ţađ ţýđir víst ekki ađ skorast undan ţví.

Hér koma ţví átta stađreyndir um mig:

1. Ég er óákveđinn, kćrulaus og sveimhugi. Mér finnst ţađ ćđislegt.

2. Ég er Akureyringur aftur í ćttir í móđurćtt, en ćttađur ađ austan í föđurćtt. Ég hef búiđ á 15 stöđum um 21 árs ćvina.

3. Ég er athyglissjúkur og nota hvert tćkifćri sem ég get til ađ láta bera á  mér. Veit ekki af hverju.

4. Ég ţrífst á stressi og virka ekki nema undir álagi. Ef ég er ekki undir álagi er ég latasti mađur í heiminum. 

5. Ég hef óbeit á ofbeldi, hernađi, hnökkum, fáfrćđi og Breiđholtinu.

6. Uppáhaldsmaturinn minn er frönsk pylsa međ flösku af Cocio, eđa búlluborgari međ Bernaise. Svona í skyndibitanum alltént.

7. Ég get ekki ákveđiđ mig hvort ég hata eđa elska lífiđ. Yfirleitt elska ég ţađ ţó.

8. Ég er heimsins lélegasti bloggari eins og sjá má. Á ţessum góđu sumardögum finnst mér skárra ađ sitja úti međ kalt hvítvín og njóta kvöldsólarinnar en ađ blogga um heimskuleg mál.


Slúđurstríđiđ

Eftirfarandi er pistill sem mig langađi ađ setja í Blađiđ en er varla prenthćfur ţar samkvćmt mér ćđri mönnum. Dćmi hver fyrir sig en ég set hann hér á eigin ábyrgđ.

Á mánudagskvöldiđ sat ég í makindum og horfđi á sjónvarpiđ, eins og svo oft áđur. MisgáfulegBraun_HF_1 dagskráratriđin runnu saman en skyndilega hefst ţátturinn „Tabloid Wars“. Ég sperrtist upp, enda fjallar ţessi raunveruleikaţáttur um starfsmenn á ritstjórn slúđurblađsins Daily News í New York borg. Sem fjölmiđlamađur var ţetta ađ sjálfsögđu eitthvađ sem greip mína athygli.
Kollegar mínir vestanhafs voru vissulega ađ fást viđ örlítiđ meira spennandi mál, en ţau voru jú starfsmenn slúđurblađs ţar sem starfsmenn gengu langt yfir strikiđ í leit sinni ađ nćsta stóra máli. Ég held ţó ađ gera mćtti skemmtilega útgáfu af ţessum ţćtti hérlendis. „Fríblađastríđiđ“ gćti hann heitiđ og fjallađ um starfsmenn Blađsins. Hćgt vćri ađ fylgjast međ okkur á ritstjórninni tćkla fréttirnar; „Kornafurđir hćkka“ öskrar fréttastjórinn yfir salinn og allir taka kipp. Myndatökumenn fylgja blađamanni Blađsins á fréttamannafund sjávarútvegsráđherra á međan hann talar um hvernig hann myndi vađa eld og brennistein fyrir fréttina.
Ekki vćri leiđinlegra ađ fylgjast međ umbrotsdeildinni og innblađinu. Kolbrún Bergţórsdóttir fer í mat međ Hannesi Hólmstein, umbrotsdeildin toppar sjálfa sig í ósmekklegum bröndurum. Já, ţađ vćri ekki leiđinlegra ađ fylgjast međ íslenska fríblađastríđinu en ameríska slúđurstríđinu.


Glötuđ vinnubrögđ

Hljómar eins og gott bústađapartý!

Annars langađi mig bara til ađ lýsa furđu minni á ţví ađ fréttinni sé beinlínis stoliđ međ fyrirsögn og öllu úr DV og engrar heimildar getiđ. Fréttin birtist á forsíđu DV í gćr og klukkan 5.30 í morgun er hún komin hér inn og sýnist mér inn í Morgunblađiđ líka. Ég veit ađ DV er ekki mikiđ lesiđ, en rignir ţađ mikiđ í nef Moggamanna ađ ţađ megi ekki sýna ţá sjálfsögđu kurteisi ađ geta heimildar? 


mbl.is Ćla, notađir smokkar og rotnandi matarleifar tóku á móti gestum
Tilkynna um óviđeigandi tengingu viđ frétt

Allir á Limbó

sida28 leikfelag

Af öđru í mínu lífi..

Já, bloggiđ er ekki minn vettvangur. Get einhvernveginn ekki skrifađ á hverjum degi. En ţađ er samt ágćtt ađ eiga ţetta pláss til tjáninga og slíks. Ég er fluttur,nýtt heimili er Rauđarárstígur 9, 105 Reykjavík. Ţar er held ég ágćtt ađ vera, ţó svo ađ lítiđ sé. Endilega kíkjiđ í kaffi eđa bjór viđ tćkifćri. Svo verđ ég líka ađ plögga leiksýninguna mína, Limbó. Hún verđur frumsýnd á laugardaginn í gamla Lćkjarskóla í Hafnarfirđi. Ég treysti ţví ađ fjölmiđlar birti fréttatilkynninguna sem ég ćtla ađ senda ţeim á eftir svo ađ ţiđ ćttuđ ađ geta lesiđ meira um ţetta. Ég er ađ leika í fyrsta skipti í dálítinn tíma og líkar ţađ mjöög vel. Ţetta er tilraunaleikhús, samansett verk úr nokkrum stuttverkum sem saman mynda "heild". Ég leik međal annars sjómann í kjól og trúđslegan snyrtipinna. Ţarna má einnig sjá allskyns furđufugla, svo ađ ég mćli eindregiđ međ ţví ađ fólk drífi sig í leikhús.

Annars óska ég lesendum alls hins besta, megiđi njóta ţessara endemis blíđu sem mest og best! 


Ísland farsćlda frón

Eftirfarandi pistill birtist í Blađinu ţann 31.maí 2007.Íslenski fáninn

Ađ öllu jöfnu er föđurlandsástin ekki ofarlega á blađi hjá mér. Ég bölva veđrinu, dýrtíđinni, gróđurleysinu og ríkisstjórninni nokkuđ reglulega. En nú rétt eftir kosningar fćrđi Ríkissjónvarpiđ mér ţjóđarstolt á silfurfati. Ţeir sýndu nefnilega kanadísku heimildarmyndina Klappir og haf á mánudagskvöldiđ. Ţar heimsótti rithöfundurinn Lisa Moore Ísland og Nýfundnaland og skođađi ţróun ţeirra á síđustu 60 árum. Lisa rölti um strćti og torg Reykjavíkur, talađi viđ rithöfunda, pólitíkusa og m.a.s. Vigdísi Finnbogadóttur. Glöggt er gests augađ. Hún dásamađi land og ţjóđ á alla vegu. Hér er víst ríkidćmi, sama og ekkert atvinnuleysi, jafnrétti međ ţví besta í heiminum og velferđarkerfi í toppklassa. Í ţađ minnsta miđađ viđ Nýfundnaland.  Ég verđ ađ viđurkenna ađ ég var bara búinn ađ gleyma ţessu. Of upptekinn viđ ađ reyna ađ láta enda ná saman og lifa af mánuđinn. Vissulega er ég ekki atvinnulaus og ég kann ađ lesa, en ég hef hingađ til ekki vaknađ á morgnana fullur ţakklćtis yfir ţví ađ búa á Íslandi. Ţví vil ég ţakka Lisu Moore og Sjónvarpinu fyrir ađ leiđa mig í sannleikann um ţađ hversu frábćrlega ćđislegt Ísland er. Nú líđur mér miklu betur. 


Nćsta síđa »

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikiđ á Javascript til ađ hefja innskráningu.

Hafđu samband